Boele Bregman

Door de jaren heen zijn vaak werken van de Friese kunstenaar Boele Bregman (Heerenveen 1918-1980) te zien geweest in presentaties van galerie de Roos van Tudor, zoals laatst nog in de door de galerie georganiseerde tentoonstelling in de Martinikerk in Franeker.
Door de grote bewondering voor zijn oeuvre is het besluit genomen om de wintertentoonstelling in de galerie helemaal te wijden aan zijn werk.
Uit privé collecties zijn de werken voor deze solo expositie verzameld.

Het leven van Boele Bregman is erg bepaald door zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog, zijn zwakke gezondheid.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte hij actief betrokken bij het verzet. Na de oorlog werd hij loodgieter, maar  in 1956 na een hartaanval, stopte hij en werd hij fulltime kunstenaar. Hij werd overmand door angsten mede door de Koude oorlog en de dreigingen, waardoor zijn stijl expressiever, donkerder en somberder is geworden. Inspiratie kreeg hij van de kunstenaars Paul Klee en Giacometti.  Omstreeks 1960 ging hij tekenen en etsen. Hierdoor kwam de nadruk in zijn werk meer en meer op het gebruik van de lijn en de vlakverdeling te liggen.

Samen met kunstenaars uit de omgeving van Heerenveen zoals  Sjoerd de Vries en Sies Bleeker zocht hij naar een eerlijke bezielde kunst, met ruimte voor menselijke emoties als pijn, vreugde of verdriet. Zijn soms woeste en angst inboezemende schilderijen veranderden in de loop der tijd in pasteltinten geschilderde stillevens. Boele Bregman heeft zijn hele leven lang geworsteld met zijn oorlogservaringen. Zijn werk gaat over de grote morele vraagstukken van die tijd. Bregman debuteerde als dichter in 1958 in Het Princessehof museum  in Leeuwarden.


“Een vogel verlaat mijn borst
en vliegt eeuwig rond
tussen de bossen der grijze schermen
zonder ooit in jou te kunnen wonen”