Maartje Roos
maakt geen
foto’s, ze
creëert beelden,
schilderachtige
beelden waar de
mens en
de wereld
maakbaar lijken.
Met behulp van
haar creatieve
geest,
inlevingsvermogen,
fotografische
kennis en het
digitale palet
zet Maartje de
werkelijkheid
naar haar hand.
Haar fotografie
is dus geen
exacte weergave
van de
werkelijkheid
maar een uit
fotografische
beeldelementen
opgebouwde
constructie van
wat zij met de
foto wil
vertellen.
’Schilderijen’
is de gedachte
die zich al snel
aandient bij het
bekijken van
haar
indrukwekkende
portfolio.
Zo’n
fotokunstwerk
van Maartje
begint met een
schets in haar
hoofd. Die
gedachte zet ze
om in beeld.
Niet een kwestie
van snel een
plaatje
schieten, maar
een heel proces.
Daarbij doet ze
alles zelf:
onderzoek,
locatie,
modellen,
kleding,
belichten,
fotograferen en
bewerken.
Het moeilijke is
dat het wél
gefotografeerd
moet worden, dus
het moet er wel
zijn of gemaakt
kunnen worden.
Een schilder zou
elementen van
een foto kunnen
gebruiken en
naschilderen,
dat gaat bij
Maartje
natuurlijk niet
op.
Authenticiteit
vindt ze
belangrijk. Daar
bedoelt ze mee
dat het
gefotografeerde
beeldelement
daadwerkelijk
een relatie met
het verhaal moet
hebben. Het
maken van de
fotokunstwerken
is erg
arbeidsintensief
waar ook veel
onderzoekstijd
in zit. “Ik wil
wel dat het
verhaal en de
beeldelementen
kloppen”.
Identiteit,
natuur en
historie
is een
terugkerend
thema in haar
werk.
Haar fotobeelden
zijn kleine
zoektochten naar
de verbinding
van heden en
verleden en naar
de invloed van
dat verleden op
de huidige tijd.
Niet dat Maartje
een antwoord wil
geven maar ze
laat zien hoe
het was en de
kijker mag zelf
zijn of haar
gedachten er
over laten gaan.
“Ik vraag
mijzelf namelijk
vaak af hoe het
was, hoe men
leefde, wat voor
functie bepaalde
gebouwen hebben
gehad, waarom
iets eruit ziet
zoals het eruit
ziet, of wie er
achter die
bekende
historische naam
schuilt en hoe
belangrijk
afkomst en de
geschiedenis van
die plek
of streek
is...”.
|